Krawat Stołypina
Fragment rozdziału Etapy rewolucji z książki Władysława Lecha Karwackiego pt. Łódź w latach rewolucji 1905-1907:
„Przez pierwsze piętnaście miesięcy rewolucji (do zwołania I Dumy) zginęło w Rosji 15 000 osób, w tym 1000 z wyroków sądów wojennych, ok. 20 000 było rannych, 70 000 skazano na więzienia i zesłanie. Kiedy stanowisko premiera objął Piotr Arkadiewicz Stołypin (20.VII.1906 r.) wzmogły się jeszcze bardziej represje wobec robotników i rewolucjonistów, sądy ze zdwojoną gorliwością ferowały wyroki śmierci: w ciągu pierwszych 8 miesięcy sprawowania rządów przez Stołypina wydały one 1144 wyroki śmierci. Stryczek szubieniczny powszechnie wówczas nazywano krawatem Stołypina.
Udział w tłumieniu rewolucji wzięło także wojsko: strzelało do pokojowej manifestacji robotników przed Pałacem Zimowym 22.I.1905 r., krwawo tłumiło zbrojne wystąpienia robotników łódzkich i moskiewskich, uczestniczyło w setkach karnych ekspedycji przeciwko robotnikom i chłopom. Tylko w 1905 r. dla tłumienia wystąpień mas ludowych w Królestwie Polskim wysyłano do akcji 2797 razy kompanie piechoty, 804 razy szwadrony kawalerii, 56 razy działa i 954 razy różne inne oddziały.”
Źródło: Władysław Lech Karwacki, Łódź w latach rewolucji 1905-1907, Łódź 1975 r., s. 18.